ટહુકતા મોરલા ને સાંભળી આપની યાદ આવી,
તમારો સ્વર સાંભળ્યો હતો એ ક્ષણ યાદ આવી.
અંધારી રાતે શ્વાસો શ્વાસની આપ લે કરી હતી,
આંખ બંધ કરતાની સાથે એ પ્રક્રીયા યાદ આવી.
હ્દયની ઉર્મીઓ ઝરણાની જેમ વહેવા લાગી,
સુવાળા હાથોથી હદયના કમાડ પર જ્યા ટકોર આવી.
આભમાં ઝબુકતી વીજળીને ધીમો ઝરમર વરસાદ,
થોડાક અંદરથી પલળ્યા હતા એ ઘટના યાદ આવી.
એમની યાદ આવી એ વિશે જાજુ શુ લખવુ દ્રુપ,
જીવન અને મ્રુત્યુની દરેક ક્ષણે એમની યાદ આવી.
-દ્રુપ