DOOR OF SHADOW

👻 છાયાનો દરવાજો 👻

એક નાનકડા પહાડી ગામમાં “વિરુ” નામનો યુવાન ફોટોગ્રાફર રહેતો. તેને અજાણી જગ્યા અને ખંડેરોની તસવીરો પાડવાનું ખૂબ ગમતું. એક દિવસ તેને ખબર પડી કે ગામની બાજુમાં એક જૂનું, છોડાયેલું હવેલી છે, જ્યાં વર્ષોથી કોઈ ગયું નથી. લોકો કહેતા, “તે હવેલીમાં રાતે કોઈ અજાણી છાયા ફરતી રહે છે.”

વિરુએ નક્કી કર્યું કે તે હવેલીમાં જઈને તસવીરો ખેંચશે. સાંજ પડી રહી હતી, ધુમ્મસ ઘેરાઈ રહ્યું હતું, પવનમાં અજાણ્યો સસકો હતો. વિરુ પોતાના કેમેરા સાથે હવેલીમાં પ્રવેશ્યો.

હવેલીનો દરવાજો ધીમેથી કચકચ અવાજ સાથે ખૂલ્યો. અંદર અંધકાર, તૂટેલી ખુરશીઓ, જૂના ચિત્રો અને જાળાઓ… વિરુએ ફ્લૅશ મારીને તસવીરો ખેંચવા શરૂ કર્યા.

એક ફોટો પડતાં જ તેણે કેમેરાની સ્ક્રીન પર જોયું — પાછળ કોઈ કાળી છાયા ઊભી હતી. તે ફરીને જોયું, પણ ત્યાં કોઈ નહોતું. તેનાં હૃદયની ધડકન વધી ગઈ.

તે આગળ વધ્યો. એક લાંબી ગેલેરીમાં પહોંચ્યો, જ્યાં અંતે એક મોટો લાલ રંગનો દરવાજો હતો. દરવાજા પર અજાણી ભાષામાં કોતરણી હતી. વિરુને લાગ્યું કે આ તસવીર લેવા જેવું છે. તેણે કેમેરા ઉઠાવ્યો અને ફોટો પડ્યો.

કેમેરા ક્લિક થયો, પણ સાથે જ દરવાજો ધીમેથી ખૂલવા લાગ્યો… અંદરથી ઠંડી હવાની ઝાટકો અને એક ડરામણી હાસ્યની ગૂંજ આવી.

વિરુએ હિંમત કરી અંદર જોયું—એક ખાલી રૂમ… પણ રૂમના મધ્યમાં એક જૂનો અરીસો હતો. અરીસામાં તેણે પોતાને જોયું… પણ એમાંનો પ્રતિબિંબ સ્મિત કરી રહ્યો હતો, જ્યારે વિરુના હોઠ સ્થિર હતા.

અચાનક અરીસામાંનો પ્રતિબિંબ બોલ્યો:
“તમે અહીં કેમ આવ્યા?”

વિરુ પાછળ ખસી ગયો, પણ દરવાજો પોતે જ બંધ થઈ ગયો. રૂમમાં અંધકાર છવાઈ ગયો. અરીસામાંથી કાળી છાયા બહાર આવી… અને વિરુનો ચીસો હવેલીની દિવાલોમાં ગુંજી ઉઠ્યો.

ગામના લોકો કહે છે કે તે રાત્રે પછી વિરુ ક્યારેય પાછો ફર્યો નથી. પરંતુ જો તમે હવેલી પાસે રાત્રે જશો, તો ક્યારેક કેમેરાની ક્લિકનો અવાજ સંભળાય છે…