પ્રેક્ટિકલ ટીપ્સ અને વ્યક્તિગત અનુભવો
મારા માટે મારા ટોડ્લર સાથે મીલટાઇમનું સમય અત્યંત પડકારરૂપ રહ્યું છે, ખાસ કરીને જ્યારે બાળકો ઓટિઝમ સ્પેક્ટ્રમ પર હોય ત્યારે. ખોરાક ખાવા માં રસ ન હોવો, ખાસ કરીને જો બચ્ચું ટેક્સચર કે સૂકા ખોરાકથી અસ્વસ્થ લાગે તો, તે કોઈ પણ માતાપિતા માટે ચિંતાજનક હોય શકે છે.
આ લેખમાં, હું કેટલીક પ્રેક્ટિકલ ટીપ્સ અને મારા પોતાના અનુભવો શેર કરીશ, જે મારા માટે મદદરૂપ રહ્યાં છે અને આશા રાખું છું કે તમને પણ મદદ મળશે.
- સમજદારીથી ટેક્સચર્સ પસંદ કરો
ઓટિઝમ ધરાવતા બાળકોમાં ટેક્સચર સંવેદનશીલતા સામાન્ય છે. મારા ટોડ્લર માટે સૂકા ખોરાક, જેમ કે ક્રેકર્સ કે સૂકા ફળ, જે વોમિટિંગ કે ઊલટી જેવી લાગણીઓ લાવે. એટલે હું કાશ્મીરી, નરમ અને થોડું નમકીન ખોરાક પસંદ કરું છું જે તેમની સંવેદનશીલતાને વધારે ન કરે.
- હાથ અને ખોરાકની સંવેદનશીલતા માટે સહાય
મારા બાળકને ભીનું હાથ થવું જ પસંદ નથી. તેથી હું ફિંગર ફૂડ્સ પસંદ કરું છું જે ઓછા ભીના હોય અને હેન્ડ વાઇપ્સ હંમેશા હાથ નજીક રાખું છું.
- ઓરલ મોટર એક્સરસાઇઝ કરાવો
ખોરાક લેતા સમયે મોં અને જીભના સ્નાયુઓ મજબૂત બનાવવાના સરળ એક્સરસાઇઝ જૈવિક રીતે મને મદદરૂપ થયા છે. જેમ કે બબલ ફૂકવાં, ચુંબન ફૂંકવું, સ્ટ્રો વડે પીવું વગેરે.
- શાંતિ અને રુટીન જાળવો
મારો ટોડ્લર એક જ સમયે અને એક જ સ્થળે ખાવાનું પસંદ કરે છે. આ શાંતિ અને રૂટિન તેમને સુરક્ષિત અનુભવ કરાવે છે.
- નિષ્ણાતની મદદ લેવી
જો ખોરાકની સમસ્યા ગંભીર લાગે તો ફીડિંગ થેરાપીસ્ટ કે ઓક્યુપેશનલ થેરાપિસ્ટની મદદ લેવો ખૂબ જ લાભદાયક રહે છે.
અંતમાં
મારું અનુભવ છે કે ઓટિઝમ ધરાવતા બાળકો માટે મીલટાઇમમાં ધીરજ અને પ્રેમ ખૂબ મહત્વપૂર્ણ છે. દરેક નાનું પગલું ઉજવવું અને તેમની સંવેદનશીલતાઓને સમજવું એ જ સફળતા છે.
જો તમને આ લેખ ઉપયોગી લાગ્યો હોય તો જરૂર શેર કરો અને તમારા અનુભવ પણ શેર કરશો!