શહેરમાં સવારનો સમય હતો. રસ્તા પર ભીડ, વાહનોનો હોર્ન, અને લોકોની દોડધામ.
આ બધાની વચ્ચે અર્જુન, એક યુવાન ડિલિવરી બોય, ચાની કીટલી પાસે ચાલતો હતો ત્યારે એને રસ્તા પર કંઈક પડેલું દેખાયું — એક ચામડાનું પર્સ.
એણે પર્સ ઉઠાવ્યું. અંદર થોડા નોટો, ક્રેડિટ કાર્ડ્સ અને એક ઓળખપત્ર હતું — નામ લખેલું હતું “શ્રી રમેશ મહેતા.”
અર્જુને વિચાર્યું,
“આ માણસ તો જરૂર ચિંતામાં હશે… જો મારું પર્સ ખોવાય તો મને પણ દુઃખ થાય.”
એણે પૈસા રાખવા કરતાં એ વ્યક્તિનો પતો શોધી તેની પાસે જવાનું નક્કી કર્યું. ઓળખપત્ર પરનો સરનામું શહેરના બીજા છેડે હતું — પણ એ ચાલ્યો જ ગયો.
એક કલાક પછી એ એક ઘર સામે પહોંચ્યો અને બારણું ખટખટાવ્યું.
એક વૃદ્ધ માણસે બારણું ખોલ્યું — ચહેરા પર ચિંતા સ્પષ્ટ દેખાતી.
અર્જુન બોલ્યો,
“સાહેબ, તમારું પર્સ ચાની દુકાન પાસે પડેલું હતું. મેં એ લાવ્યું છે.”
એ વૃદ્ધની આંખોમાં આશ્ચર્ય અને આનંદ છલકાયો.
“અરે! મને લાગ્યું કે એ ગુમ થઈ ગયું. બેટા, આ રાખ — ઇનામ તરીકે.”
અર્જુન હસ્યો અને બોલ્યો,
“ના સાહેબ, મેં તો ફક્ત યોગ્ય કામ કર્યું.”
વૃદ્ધ હળવેથી બોલ્યા,
“તો પછી જીવન તને એની રીતે ઈનામ આપશે.”
થોડા મહિનાઓ પછી…
અર્જુનએ એક કુરિયર કંપનીમાં નોકરી માટે અરજી કરી. ઈન્ટરવ્યુ વખતે મેનેજર અંદર આવ્યા — એ જ શ્રી રમેશ મહેતા!
એણે અર્જુનને જોઈને સ્મિત કર્યું અને કહ્યું,
“તમે પહેલેથી જ સૌથી મોટો ઈમાનદારીનો ટેસ્ટ પાસ કરી લીધો છે. નોકરી તમારી!”
🌼 શિક્ષા:
જે કરશો, એ જ પાછું મળે.
સારા કામ હંમેશાં સારા ફળ આપે છે. ✨